Verplaatsen blog.

Beste allemaal.
Ik zet mijn blog hier voort. http://furioza-nl.blogspot.com/

Dit is omdat ik dan helemaal weer op 1 naam kan werken, de reden van deze naam is dat deze voor al mijn hobby´s gebruikt kan worden. Ik wens u daar dan heel veel plezier weer.

Weer naar de dierenarts

Tja. Daar zit je dan ´s avonds op vlak voor het weekeinde op een vrijdag. Zie je dat Kito ineens wel een hele dikke nek krijgt. En lijkt ineens op een uitgerekte hamster.
Tja wat nu. Dus de dierenarts maar weer gebeld en jawel we kunnen terecht. De afspraak staat voor ´s middags dezelfde dag nog. Dus dat is mooi meegenomen.
Zelf kan ik eigenlijk niet echt iets vinden. Behalve dat de lympfe klieren nogal dik zijn. Maar al zijn andere klieren niet. Dan komt daar nog eens bij dat Kito de anaal klieren nog wel eens wil gebruiken nu..... Pfff.... meur... Tja. Dan ineens wel.
Kito dus in de carrier, vind ie niet leuk. En de auto in. Het is toch zo´n 50 minuten rijden naar Waalwijk.
Daar flink onderzocht, maar helemaal niets kunnen vinden. De arts kon mij niet echt vertellen wat er aan de hand is. Wel de conclusie kunnen trekken dat Kito ergens een ontsteking zou hebben. Kito eet goed, speelt flink, vertoont geen ander gedrag verder. Dus voor we verder gaan eerst nog een medicijn mee gekregen. Een antibioticum kuur in pil vorm. (synulox 50mg) en hij moet dan twee keer per dag een halve pil. Als het over twee weken niet verholpen zijn of erger dan moet Kito weer terug. Misschien dat er dan wel wat gevonden kan worden.

De arts gaf wel aan dat Kito inderdaad erg aanhankelijk is. En vertelde dat dit niet gebruikelijk is bij fretjes.... Maar had niet in de gaten dat wij ook Kajira nog hebben. En dat is een adhd fetje.... Dat wat moeilijker te hanteren is.

Nu moet kito dus elke dag twee keer een pilletje. De eerste dag heeft hij dezelfde avond dus, de pil wel netjes uit de hand gegeten. Dat gaat goed dacht ik nog.
Maar de volgende ochtend ging het al vreselijk mis. Hij lust de pilletjes niet. Dus spuugt hij ze uit. Dan maar tussen iets in doen. En Kito eet er netjes omheen. En spuugt het pilletje weer zo uit. Hagelnieuw. Dan tussen kip geklemd. Nee hoor. Ook niet. De kip weg. En het pilletje zo weer naar buiten.
Dan maar achter in de strot kieperen. Zo doe ik dat met de kat ook altijd. Dan daarna weg slikken met iets lekkers. Maar nee.... Met de vinger achter in de strot gedaan. Wel goed oppassen dat het pilletje niet de verkeerde afslag neemt. En gelijk een lekker stukje kip er acterna... Maar kip weg. En Kito is net zo lang aan het worstelen om het pilletje weer er uit te krijgen. En jawel. Daar is het pilletje weer....
Bah. Nu met van die katten vitaminen. Daar is hij dol op. Dus het pilletje tussen twee lepels geplet. Zoals een vijzel gemalen en dan die pasta er op... Nee. De roze korreltjes spuugt hij netjes uit. Maar de helft is op. Nu nog maar wat meer in laten weken en kijken of het straks beter gaat lukken. Weer geroerd en gelukt....

Welja... Een fretje hebben is hobby he. Geef Kito een half pilletje en je hebt een dagtaak.

Ook even melden dat de stop poging nu toch aardig aan het lukken is. Inmiddels al de 7e dag niet gerookt. De eerste week is een feit. Alleen heb ik wel enorm veel lichamelijke klachten nu, die ik eerst niet had voordat ik stopte met roken. Vooral kortademig hied. Pijn op de borst en pijn in het middenrif. Om maar te zwijgen over het lucht te kort. Lijkt ook wel op hyperventileren.
Maar het moest gewoon lukken lijkt mij.... Ben nu al zo´n eind.
Tot de volgende keer, misschien dan wel weer met foto´s.

Schapen vacht leuk he.

Een ballenbak kennen we allemaal wel denk ik. Of een bak met zand of grond er in zodat de fretjes kunnen graven. Maar ja, als je dat niet hebt of niet kwijt kan in huis dan kom je nog wel eens wat anders tegen. Zo heeft mij vrouw ook een hobby, zo een beetje alles met wol. Zo heeft ze ook nu weer een schapenvacht gekregen. Deze ook weer eerst gewassen en gedroogd. Nu de wol droog is moet dit nog verder verwerkt worden om gesponnen te kunnen worden op een spinnen wiel. Maar ja, zoals Rome niet in één dag is gebouwd, is de wol ook niet in één dag gesponnen en staat er dus een mooie metselkuip met wol in de kamer.

Dit tot groot vermaak van Kito en Kajira dus. Lekker graven. Kajira is niet te zien, zij zit er al helemaal onder..... Kito vind het maar een vreemd spulletje weer. Maar is ook wel even lekker aan het graven en spelen.

 Toch wel even heel nieuwsgierig naar wat dit dan toch weer niet is. Fretjes willen immers alles weten. En gelukkig nu mag het...

Kajira niet te zien. En nee dat komt niet door de schutkleur. Ze zit gewoon al helemaal onderin. En ik heb daar ook geen konijn of iets anders lekkers vestopt... 
Kito is even wat onwennig en neemt ook zo nu en dan even een poging. Het is wel spannend voor hem. Het echt spelen vind hij toch nog steeds lastig.

Weer een boekje.

Tja, we zullen maar zeggen lang leven marktplaats. Ook nu weer een klein boekje gekocht. Ook nu weer voor een klein bedrag + verzend kosten dan weer wel, maar dat komt toch in totaal weer op 4,32 euro incl. dus. Naar mijn idee niet echt heel duur lijkt mij. Het is wel geen heel dik boekwerkje maar wel ééntje met heel veel info. En ook nog redelijk accuraat ook. Natuurlijk even een plaatje. Dan is de recentie weer compleet.

Tot de volgende keer weer.

Schrikken

Even schrikken inderdaat. Ben weer even lekker wat over de geschiedenis aan het zoeken en googelen. Je weet nooit wat je vind en zeker niet wat interesant kan zijn. Mooie sites gezien met informatie dat ik helaas al weet en dus weer verder googelen. Klik ik op een linkje en zie ineens een foto reportage voorbij komen. Ik over het algemeen wel nuchter in allerlei zaken maar als het gaat over het wel en wee van dieren en mensen zit ik dan toch weer vrij snel op de kast. Kijk zelf maar.

rockysferrets rescues

Dat dit nog voorkomt. Ik weet het is America. Maar dan nog..... Wie doet nu zoiets. En dan te weten dat in Amerika de fret vele malen populairder is dan hier in Nederland. Daar staan ze in de top 5 van huisdieren. Dat is hier nog lang niet. Als ik dit zo zie, denk ik gelukkig maar. En moet ik toch de foto´s van de Frettenstichting hier weer eens bekijken waar Kito en Kajira op staan.

Pffff.... wat kan ik mij hier kwaat om maken.... wij kiezen voor een dier. Een dier kiest niet voor ons. Dus zullen wij er alles aan moeten doen om het dier een dierwaardig leven te bieden. Daar hoort dit dus niet bij.

Even genoeg over mijn klaagzang, gelukkig zijn er dus ook mensen die hier dus echt wel wat aan doen. In dit geval is het in Amerika vanuit de opvang Rocky-Ferrets, maar ook hier in Nederland hebben wij een soortgelijke opvang. Zie de Frettenstichting van Breda. Die hebben mijn fretjes destijds opgevangen uit een soortgelijke situatie. Sterk vermagerd en flink hongerig....

Ben benieuwd wat ik dus straks weer voor mij zie op het grote wereldwijde web. Zal wel weer niet veel goeds voor. Steeds kom ik dus op dit soort pagina´s uit. Geen idee waarom. Maar de beschrijving van wat ik zou zien is dan wel weer heel anders dan de praktijk....

Even een linkje van de volledige website voor de bron vermelding van de foto serie.

rockysferrets

Opmerkelijk

Even een linkje van mijn vrouw gekregen. En tot mijn verbasing moest ik toch lezen dat er iets opmerkelijks stond. Wie had dat verwacht. 

Bron van de foto zie onderstaande link.

Het world trade center die kennen we allemaal en het verhaal kennen we ook allemaal, maar wat daar onder allemaal verstopt zit... Is voor een modelbouwer die echt naar de geschiedenis kijkt toch wel een leuk bericht. Een mooi schip uit de 17e 18e eeuw. Dat word nu geborgen om zo veilig gesteld te worden.

18th century ship found at trade center

Maar goed zelf gewoon even door de rommel heen kijken en zie zelf.

Natte kat...

He, he, he, ken je dat, lig je lekker in je luie stoel te slapen, gaat het ineens hozen. En niet zo´n beetje ook. De kat is niet van suiker en kan er wel tegen, maar was toch een vermakelijk gezicht om te zien.

Enne echt blij is ze niet zo met die platte oren. Ach ik heb haar weer afgedroogd en na een voor haar doen flinke poetsbeurt is ze weer helemaal de oude.
Blijft toch grapig om te zien.

Weer boekjes gekocht

Lang leve marktplaats zullen we maar zeggen. Weer een tweetal boekjes gezien. In één koop voor 3 euro. Dus met de porto er weer bij 4,60 euro. Ik heb ze gelezen nu en bij de rest van de verzameling gezet. Op dan weer naar de volgende. Wel moet ik erbij vermelden dat sommige zaken nog wel wat verouderd is. Een klein voorbeeldje. Voor tractatie een rozijntje geven. Dit lijkt mij nu niet echt goed. De schrijver kunnen we niets kwalijk nemen. In de jaren 80/90 was er gewoonweg nog niet bekend. Maar goed de aangeschafte boekjes.....

De boekjes in kwestie. Wederom weer kleine boekjes en leuk geschreven moet ik zeggen. Zeker denk ik dat een beginnend fretten baasje hier wel wat aan zal hebben.

weer tot de volgende keer...

wat geknutseld

Omdat ik graag een beetje creatief aan het rommelen ben wil ik dan toch ook eens wat laten zien hier. Een klein stukje over hoe ik zelf met allerlei materialen bezig ben. Een van die dingen is zoals eerder gezien hangertjes maken. Dit zijn kleine of wat grotere hangertjes van allerlei materiaal, nu weer eentje van Alpaca. Een kleine werkbeschrijving om te dienen als handvat...

Een hanger van de serie Charmed. We kennen de serie allemaal wel.

Dit is de populaire meiden serie waarin een aantal jonge lieftallige heksen de wereld beschermen tegen rampspoed en demonen....

De dames in kwest, maar het bovenstaande symbool is toch wel een interessante knutsel. Het symbool is ook nog eens een origineel uit de oudheid symbool voor de drieeenheid en werd dus ook in zowel de alchemie als in een heksenkring gebruikt, een heidens symbool dus.

En dit is wat ik ervan gemaakt heb...

Flink schuren, zagen, boren, veilen, schuren en wat al niet nog meer. Was eerst van plan om dit zo strak en glad mogelijk te maken. Maar gaande weg weer eens besloten om dit toch te veranderen naar een mooi knoopwerk. Dit is zeker een uitdaging omdat ik dit natuurlijk ook nog niet gedaan heb. Dus vol zelf vertrouwen de vijl er in en zonder kennis van enige zaken aan de slag. En wel gekozen om deze niet geheel strak en vlak uit te voeren. De lijnen zijn dan netjes afgerond en het geheel is netjes geschuurd en gepolijst... Dus hoe dit gedaan is staat dan hieronder.

Eerst een mooie tekening gemaakt, volledig uit de hand en zonder passer of iets, gewoon vanuit een schets. Dit dan op een stukje metaal gelijmd met foto lijm. Blijft het mooi zitten en kan de lijm er van af gehaald worden doormiddel van wrijven.

En dan zagen tot we een ons wegen. Het begin is er...

Dan gaatjes boren. Deze gaatjes dienen dan om het zaagje doorheen te steken van de figuurzaag.

Dan weer zagen dus... Alle binnenkanten mogen er uitgezaagd worden. Wel netjes de lijntjes volgen. Dat scheelt ontzettend veel vijlwerk. En Alpaca vijlen is net als ijzer een tijdrovend klusje.

Dan weer vijlen. Omdat het een knoop moet worden gaan de lijnen als het ware over elkaar heen. Hierdoor wel goed opletten dat de lijnen zoals getekend worden verlaagd. Anders komt de knoop iet uit en dat blijf je zien....

Dan overal het metaal verwijderd zodat de knoop al aardig te zien word. Op de foto omdat deze van bovenaf genomen is, is dit nogal lastig te zien.

Zoals gezegd vlijlen, vijlen, vijlen en nog eens vijlen. Maar we komen er wel.

Dan na een paar uurtjes vijlen en een paar koffie later het begint er toch al zo uit te zien zoals ik in gedachte had.....

Dan begint het er toch al wel aardig in de buurt te komen. Nog even wat schuurpapier erover en even de laatste kleinigheidjes wegwerken. Even voor de maat een liniaal bijgelegd. Een centimeter of 4 ongeveer. Ach niet opgelet, gewoon uit de hand getekend dus tja... Gelukkig is de maat niet van belang hierbij. De maat oogt wel goed. 

Volgens mij mag het resultaat er na een lichte polijst buurt er toch best zijn. Ik heb er voor gekozen om het geheel niet te strak af te werken. Anders word het een erg koud en glad geheel. Dat wil ik hiermee voorkomen. 

Deze zal naar een van mijn dochters gaan. Vanwege fan enzo...

Tot de volgende keer weer. :)

Ken je dat, heb je van die boodschappen die elke keer hebt omdat ze zo goed bevallen zijn ze uit het asortiment. De winkel waar ik mijn spullen en dus ook het eten en lekkers voor mijn fretjes aanschaf heeft moeite met de leveranciers. Die leveren niet uit wat belangrijk is. Niet alleen vervelend voor de winkel, maar zeker ook voor de klant. Een aantal keren te horen gekregen op zaterdag dat op woensdag de nieuwe levering binnen zou komen die is besteld, maar je raad het al, voor niets mijn gang naar de winkel gemaakt. En de winkelier weet ook niet meer hoe te reageren. En geeft het verlossende antwoord. Het komt niet meer omdat wij niets meer bestellen bij deze leverancier en dus veranderen we van assortiment. Ik had altijd stukjes gedroogde kip. Geprobeerd via een tip van het forum waar ik altijd op actief ben. En voor de fretjes een groot feest.
Nu heeft deze winkel de betreffende gedroogde stukjes kippenvlees dus niet meer maar hele gedroogde kipfiletjes.... Jawel ik moet er wel wat voor doen, 10 minuten snijden om ook daar van die mooie reepjes te krijgen en gelukkig een stukje laten proberen, je raad het al. Groot feest.
Omdat ik hier toch zeer enthousiast over ben wil ik dit toch even delen.

Zie deze foto´s en oordeel zelf..

De verpakking, kan je in ieder geval zien over welke het gaat.

Dan de inhoud, deze bestaat dus gewoon uit 100% kip... Zie bovenste blok en dan zou het gedroogde vlees bestaan uit eiwit, celstof, ruw vet, ruwe as, vocht. Daar zit dus niets in wat ze niet mogen hebben.

Hun filosofie aldus de achterkant.

Dan natuurlijk de inhoud. Dit is natuurlijk voor ons als consument het belangrijkste. Dus boven de kipfilet. En onder al in stukjes gesneden. Wel zorgen voor een scherp mes natuurlijk en mooi gelijkmatig kunnen snijden helpt wel. Maar dan heb je ook wat.... Er zit dus wel heel veel meer in dan de variant die in kleine reepjes is voor de kat. En dus ook veel goedkoper uiteindelijk. En daar word je toch weer blij van.

laatste keer buis

Tja, kon het gewoon niet laten, Kito heeft steeds minder moeite met de buis. Zeker nu deze ook in de kartonnendoos geklemd zit. Hij gaat vanuit de binnenzijde van de doos de tunnel door om maar zo te schrijven. Het leuke hiervan is dat hij dus geen haast heeft om erdoor heen te gaan. En dat geeft gewoon leuke taferelen om naar te kijken. Als hij dan in de buis ziet zie je dus niets, maar als hij beweegt.... heb je net een soort mechanische worm. Dus ook hier nog maar eens een filmpje van gemaakt.




Ook flink minder nieuws maar zoals de meeste wel weten ben ik natuurlijk positief ingesteld. Gisteren een ongelukje met Kajira en een dochter. Dochter ging door het felle klimgedrag op een pootje staan van Kajira. Gisteren natuurlijk altijd laat op de avond. En ik natuurlijk alles flink controleren. Maar ja, op eerste gezicht niets te zien. Maar even laten lopen. En ja hoor, ze hinkeld. Na 5 minuten was het teentje flink gezwollen en heb ik, wat ik nooit zo maar zou doen iemand gebeld, helemaal overstuur zeg maar. Gelukkig, nam ze het goed op en ga ik morgen naar de dieren arts. Denk dat er een teentje gebroken is en moet dan wel verzorgt worden lijkt mij. Maar weet niet hoe.... Ach het is maar anderhalf uur rijden en dan natuurlijk weer terug..... En dat in deze warmte. Gelukkig heb ik een airco in de auto en een goede caddy waar ze in mogen. Staan ze iig even lekker koel in de auto waar de airco aan staat. Ben er zeker van dat straks met de goede verzorging van de kliniek de langstraat wel goed gaat komen. En Ilse Bedankt dat je het zo goed opneemt....

Ketting gemaakt.

Tja. Om ook maar eens iets van mijn hobby te laten zien. Ik knutsel nu eenmaal graag. Meestal eigenlijk is dit modelbouw maar nu eens iets totaal anders. Een ketting. Althans het is uiteindelijk een ketting geworden. Ik wilde gewoon eens een metalen fretje maken en ja wat ga je daar mee doen he. Een hangertje maken dus.
Het is gemaakt van Alpaca. Dit is een soort van nep zilver. Leerlingen zilversmeden die oefenen hier vaak mee, maar ook voor particuleren zoals ik is dit een goed alternatief om wat mee te prutsen en ervaring op te doen. Het laat zich exact het zelfde bewerken als zilver en het resultaat als het goed is opgepoetst is het zelfde als zilver. Ook wordt dit zwart, net als zilver dit doet. Een poetsdoek eroverheen en het glimt weer.

Een foto om te laten zien dan.

En dan omdat het uiteindelijk een hangertje is geworden toch maar het oogje er aan om zo aan een kettinkje te kunnen hangen.

De voorkant moet dan nog wel een keertje gepolijst worden, dit zal dan nog gebeuren, er zitten nog kleine haarfijne krasjes in die met de macro stand van het fototoestel te zien zijn. Die wil ik er nog wel uit hebben. Al is het maar omdat ik het kan.

Dan nog een kleintje er bij. Deze zal niet met alle pootjes op de grond staan maar iets omhoog. Zoals ze vaak iets omhoog staan als ze wat lekkers uit de hand krijgen enzo.

Ik ga hier niet alles verslaan maar wilde wel het eindresultaat laten zien van de beide hangertjes. De grote ga ik zelf niet gebruiken. Maar de kleine zal wel bij mijn kettinkje erbij gehangen worden.


Even zoals ik in het begin heb geschreven natuurlijk wel een maatlatje erlangs gelegd. Hier is een mm en cm schaalverdeling op aangegeven voor de maat.

Veel plezier weer. En tot de volgende keer. Geniet van het weer nu het nog kan. Lekker warm zonnig weer. Is nu eenmaal schaars in Ollande....

Past dus toch

He, he, he, iets langer dan een week schreef ik dat ik een buis heb gegeven om mee te spelen. Uitgekookte Kito heeft stiekem zitten oefenen. En jawel hoor, het past dus toch. Zo zij ik al eens tegen hem. Gewoon blijven proberen. Het lukt vanzelf. En dat is dus niet tegen dovenmans oren gezegd. Zeg nu zelf. Veel plezier weer. :)




Ik hoop dat jullie dit weer leuk vonden. Ook hier weer een muziekje onder gezet. Anders hoor je alleen het lawaai en mijn gekakel ertussen door.

Echt heel nieuwsgierig

Tja, om toch een kleine indruk te geven van de nieuwsgierigheid van die twee kleine rakkers. We hebben de laden kasten al omgedraaid omdat deze niet fretproef zijn dus. Kito heeft in minder dan één seconde de lades open en alles dat er in zit uitgegraven om op te gaan naar de volgende lade. Hoe meer laden hoe leuker. Nu zitten daar allemaal kleine hobby spullen in zullen we maar zeggen. En er zitten 5 lades per zijde dus 10 per kast. En dit zijn twee kasten 20 lades dus. :) En alles netjes uitgesorteerd. Dus wat wil je als fretje nog meer dat dit eens lekker in de war te schoppen. Kortom, we hebben de kasten dus omgedraaid. Maarja, als je er eens bij moet? En de Fretsels hebben vrij spel?
Tja.... Kijk zelf maar.

Ze helpen je gewoon lekker mee met zoeken. En speiden gewoon alles uit zodat je goed kunt zien wat er in zit. Handig toch?

En tja..... Als je dan geholpen hebt word je moe. En ga je lekker slapen.

Nou ja, slapen?? Dit lijkt meer op een fretten coma dan op slapen. Je kunt hem dan overal beet pakken en hij word echt niet wakker hoor. Zo ligt hij dan echt een uur te pitten voordat hij verder in zijn mandje kruipt. Soms zakt hij dan met zijn kont gewoon op de vloer en blijft dan met de kop op het mandje liggen. Eens kijken of ik daar ook eens een plaatje van kan maken. Kajira heeft dat niet, die word niet zo snel zo moe dat ze zo diep slaapt. Als je haar maar aan één haar aanraakt is ze wakker en wil ze weer stuiteren.

Tot de volgende keer weer. :)

Schrijven van korte verhalen.

Aaaahhhhhh......

Even iets dat mij echt aan het hart gaat. Het schrijven van korte verhalen is ook een van mijn hobby´s, kijk maar eens bij de pagina van mij. Mijn verhalen.
Omdat ik dus zo nu en dan eens een verhaal schrijf moet ik toch vermelden dat ik na het lezen van het Algemeen Dagblad dat ik dagelijks door de bus krijg even de schrik kreeg. De AD die ik krijg word geleverd door een goede huisvriend van ons en lees ik toch bijna altijd even door.

Maar goed. Waar gaat het nu om. De Libris Literatuur prijs. Het bestuur hiervan heeft dus het besluit genomen om de bundels met korte verhalen te schrappen voor hun Literatuur prijs. Dat komt dus neer dat alleen de romans nog in aanmerking gaan komen voor een eventuele prijs.

Waarom word ik hier zo boos van. Wel om het volgende, wie of wat bepaald wat Literatuur is? En zo ja waar moet dit dan aan voldoen. Hoeveel woorden? Hoeveel tekens? En kan iemand mij dan uitleggen wat het verschil is niet en wel Literair. Dit heeft mijns inziens helemaal niets te maken met een lang of kort verhaal. Het gaat om de leesbeleving. Een goed en kort geschreven verhaal dat je aangrijpt is toch zeker net zo mooi als een volledig vol geschreven roman?

Graag roep ik dus ook iedereen op om hier een klein stukje te tekenen.

Librisbestuur, steun het korte verhaal!

gewoon even klikken en echt schrijf je eigen stukje daar ook en help mee het bestuur van dit idiote idee af. De Korte verhalen horen thuis in de Literatuur. Niets meer en niets minder. 

 

Buisje??

Jawel. Ze hebben een buisje gekregen van mij.
Dit is een buis die voor de was droger gebruikt wordt. Deze heeft dan wel een grondige schoonmaak beurt gehad waardoor deze weer als nieuw is. Dit is de dikste buis die er is voor wasdrogers en heeft een doorsnede van 12,5 cm. Je zou toch zeggen dat ze er doorheen passen. In dit geval Kajira dus wel maar Kitto?? Ehhh.... Nou nee. Die past er niet in met zijn dikke kont.
Ach kijk zelf maar eens.




Zie, op ongeveer 1 minuut van het filmpje. Nu probeerd Kito er weer in te komen en komt tot de conclusie dat hij er met zijn kont niet doorheen kan. Nu een paar dagen later, wacht hij Kajira op om er dan ook vol boven op te springen. Maar ja... Denk dat ik maar eens voor een iets dikkere buis zal gaan kijken. Dus maar eens een ritje naar de Gamma er aan wagen als ik de tijd heb om dit te doen. :)

Boekje gekocht

Toch ook maar even vermelden. Ik heb een boekje gekocht. ´Het frettenboek´ geschreven door Piet van Zalinge. Ik heb dit boek gekocht naar aanleiding van een door gestuurd stukje vanuit het forum waar ik ook lid van ben. Ik ben ook nog steeds bezig met het uitzoeken van de geschiedenis van de fret. Zo kwam ik dus gelijk op een zoektocht naar dit toch wel interesante boekje. Ik heb het isbn nr gevraagd en dan ook gelijk weer gekregen. Esther, nog veel dank hiervoor. Ik moet idd zeggen nu ik het boekje voor de helft gelezen heb dat dit een zeer waardevol boekje is. Het blijkt dat er meerdere drukken zijn. Ik weet niet of daar verschil in zit maar ik heb dus de derde druk met isbn nr. 90-802298-3-0 Het is geschreven in een luchtige stijl boordevol info. Ik had dit boekje toch graag eerder in bezit gehad. Het gaat dan ook best diep in op de opvoeding en verzorgin van de fret, ook de meeste ziekte staan er in beschreven in een door mij verstaanbare taal. Ook heel fijn dus. Een aanrader voor iedereen. Ik zal de inhoud niet hier plaatsen wegen auteursrechten maar een plaatje van de kaft zal wel mogen denk ik. Zie het maar als een stukje positieve reklame voor het boekje.

Mocht u het willen aanschaffen, ik heb het gekocht op marktplaats voor 5 euro ex verzend kosten, komt neer op 6,24 euro totaal. Ik denk niet verkeerd, toch?

Schapen geschoren

Het is weer tijd om de schapen hun jasje uit te trekken. Voor mijn vrouw dus tijd om er op uit te trekken naar de plaatselijke schapenscheerders dag. En jawel hoor. Ze krijgt een heuse vacht van een mooi schaap. En wel van een Racka schaap. Klik hier voor een site hierover. Mijn vrouw maakt dit schoon en zal het spinnen. Kan ze er weer wat moois van maken.

Nu alles eens gewassen is. Zit er een stukje bij dat ze niet kan gebruiken omdat het teveel verfilt is. Hier kunnen natuurlijk Kito en Kajira wel wat mee.

Kijk maar.



Zo te zien dikke pret.
Nu ligt dit een paar dagen klaar voor ze als het hok open gaat en ja hoor. Ze blijven er weer mee spelen. Veel plezier en natuurlijk tot de volgende keer weer.

Even een gerust stelling. De fretjes zijn goed ge-ent en ook de vacht is goed schoon gewassen voordat ik ze ermee laat spelen. Dus het is redelijk vrij van viezigheid/beestjes/stof enz. Dus als iemand het wilt proberen om dit ook te doen voor de fretjes. Wel goed bedenken dat het zo van buiten komt en je de fretjes goed ge-ent moet hebben en natuurlijk de vacht ook goed moet wassen vanwege de ziektes die je kunt overdragen.

Mokken

Nu zijn ze er toch weer een half jaar zo´n beetje. We hebben nu de vlooien bestreden. Gelukkig was het allemaal niet zo erg dus heeft het middel van Beaphar het goed gedaan. Natuurlijk ook de kat hiermee behandeld. Die neemt de vlooien dus mee vanuit buiten.
Grappig is wel dat Kito nu eindelijk mok geluidjes grappig is wel dat Kajira dit eigenlijk al na een maand deed en dat is dan heel zachtjes. Kito nu, die laat zich echt horen. Ik wist een paar dagen geleden niet wat ik mee maakte. Hij sprong en speelde al wel heel erg maar geen geluid. Daar is dus nu wel verandering in gekomen.

Verder wil ik nu even een mooie site over de fret laten zien. Hier kijk ik regelmatig even op om verdere info te vinden en natuurlijk gewoon uit nieuwsgierigheid.
Gewoon even klikken. frettenleven

Ga deze ook even in de lijst met websites bijvoegen.
En natuurlijk veel plezier daar.

Cimbaal

Even een kleinigheidje, een nieuw stukje over de Cembaal en even over de mogelijheden. Kijk en geniet. Kijk even bij pagina's. Dit is mijn Cimbaal.

Dan gaan we hierna natuurlijk weer verder met de fretsels.

Bah... vlooien

Nu al een week bezig met de bestrijding van vlooien. We hebben een poes die dus wel naar buiten mag. Die neemt dan dus toch zo nu en dan eens een vlo mee. Tja... Dan krijgen je fretjes dit natuurlijk ook. We hebben een zoektocht gedaan naar stronhold, maar helaas moeten we daarvoor naar de dierenarts. Maar ja.... Voor een vlo naar de dierenarts lijkt mij nu niet echt het meest makkelijke. Dit is tegenwoordig niet vrij gegeven om in een dierenwinkel verkocht te kunnen worden. Hiervoor hebben we nu maar iets anders geregeld. Een spuitmiddel van Beapher, schijnt ook goed te zijn maar dan wel alleen als vlooiendoder. We zullen zien.

Verder vanavond maar eens iets anders proberen. Runderhart, eens zien of ze dat lekker vinden. Dit is toch orgaanvlees en schijnt ook erg goed te zijn voor ze. Gewoon een beetje als extraatje.

De uitslag komt natuurlijk. :)

 Het aangekochte flesje. Ik zal ook even de tekst er hier onder neerzetten. Volgens de dierenwinkel zou dit het juiste middel zijn voor thuisgebruik omdat dit goed te doseren zou zijn. En natuurlijk omdat er hierin een vlooien doder in zit maar ik moet dan wel met regelmaat, dus om de week de fretjes inspuiten.

De tekst.

Kijk maar eens op de onderste foto, daar staat onder het kopje Gebruiksaanwijzing. Konijnen en Fretten 3 - 5 sprays.
Denk dus dat ze wel eens gelijk kunnen hebben.

Dan even over het runderhart. Dit is dus echt een groot succes. Kan niet beter, maar wel letten op de hoeveelheid, ze mogen niet teveel hiervan. Het is en blijft orgaan vlees. Dit hebben ze wel nodig maar geniet met mate.

Welkom

Allereerst van harte welkom,
Ik heb zoals misschien gezien mijn blog over fretten verplaatst. De reden is dat ik gelijk al op mijn totale ruimte stuite. Ook kon ik niet veel naar eigen inzicht veranderen. Dat vond ik jammer. Omdat ik al langere tijd een acount heb bij google en dit goed te combineren is met Linux en dan ook nog eens zeer gemakkelijk werkt ben ik toch uiteindelijk hier terecht gekomen. Mijn blog zal dus hier verder gaan. Kijk ook eens op de pagina's straks, ik zal daar eens een aantal zaken over Linux en Model bouw laten zien.

Even een stukje uitleg, u ziet aan de rechter kant een blog archief, daarin kunt de losse onderdelen aanklikken. Het hoofd-blog is onder elkaar gezet vanaf de laatste post die ik gedaan heb. Dan vanuit de laatste, dus de meest recente post kunt u naar beneden scrollen om zo de gehele blog te lezen.

Ook hier een leuk linkje over een hermelijn die achter een konijn aan gaat als prooi. Mooi is om te zien hoe deze hermelijn van die bokkensprongen kan maken zoals de fretten van ons ook doen. En zeker ook aan het einde goed te zien wat de kracht is van zo'n hermelijn, hij blijft net zo lang aan het konijn vast hangen tot het konijn uitgeput op de grond stil licht. Dan zal het daarna toch als maaltijd eindigen voor de hermelijn.
Veel kijk plezier.



Met vriendelijke groet,
Rik Verhagen.

Kito en Kajira deel 2

11-02-2010

Een nieuwe pagina, scheelt weer scrollen. Met Kajira gaat het steeds beter. Nog steeds een kale buik. Ben zeer benieuwd hoelang het duurt voordat dit weer aangegroeid is allemaal. We zullen zien.

Gisteren zoals we allemaal gezien hebben heeft het weer gesneeuwd, dus mochten Kito en Kajira natuurlijk ook eens met de sneeuw kennismaken. Dus maar eens een ton met sneeuw binnen gehaald. Brrrrr.....

He, he, he, daar dachten Kito en Kajira heel anders over. Dikke pret met graven wie het eerst het konijn heet dat hierin verstopt zit. Tja, weten zij veel, maar je weet toch maar nooit he.

Kito graaft en graaft, Kajira houd de wacht vanboven. Je weet maar nooit of het konijn ineens naar boven komt en je mist deze dan net.

He, he, doet mij denken aan de mop met een Belg..... Hoe je de Belg gek krijgt. Wel zeg tegen een Belg dat het bakje friet in de hoek staat van de ronde kamer.

Kito even aan het tuigje mee naar buiten, het tuigje van Kajira stond iets te groot dus zij wurmde zich daar in huis met oefenen zo uit, een goede tip dus. Eerst binnen in de kamer oefenen. En even kijken of het wel goed gaat. Ze vonden het maar niets. Maar eenmaal toen Kito mee naar buiten mocht vond hij het wel heel spannend in de sneeuw zo buiten.

Maar hij wilde maar wat snel naar binnen, eens een rondje op de stoep voorbij onze auto en weer terug, Kito ging als een haas er weer vandoor naar de voordeur. En snel weer de woonkamer in toen wij binnen waren. Eens het tuigje weer af ging hij gelijk weer de kooi in en rold zich op in zijn hangmatje. Home Sweet Home. Ze mogen dus nog wel even wennen aan het meenemen. We gaan er deze zomer lekker de rust voor nemen om ze langzaam te laten wennen aan het naar buiten gaan.

20-03-2010

Eindelijk weer een update. Ik weet het, het is lang geleden maar soms als alles goed gaat heb je gewoon niets te melden. Kito en kajira maken het erg goed.

Kajira is nu een aantal weken verder met de operatie, de haartjes beginnen nu toch echt door te komen. Dat is wel grappig om te zien, helaas geen foto van, die komen nog. Als ze weer eens op de rug ligt te slapen zal ik hier een plaatje van maken en deze hier posten. Misschien voor jullie ook wel leuk om te zien.

Verder wat ook leuk is, vind ik dan, Kito begint nu helemaal los te komen. ´s Avonds na 21.00 uur mogen ze er uit, dan voor een uur of wat, meestal tot ze moe worden. Wat mij nu hierin opvalt is dat Kito steeds langer actief blijft. Zal de conditie zijn, die steeds beter word. Hij word ook steeds drukker.

Kito en Kajira hebben zo hun eigen speeltje gezocht op de een of andere wijze. Kajira heeft een rode oude theedoek. Die vind ze helemaal geweldig. Ook leuk om met haar te spelen. Ze mag hier in bijten en doen. Dat doet ze dan ook erg fanatiek. Ze begint nu ook goed te snappen dat dit bij ons wel zeer doet en in de doek niet. Fijn, heel fijn. Kito heeft zijn balletje. Eentje met zo´n belletje er in. Daar kan hij echt een half uur mee zoet zijn. Hij rent al tikkend de bal door de kamer heen. Natuurlijk geprobeerd hier eens een filmpje van te maken, maar pfffff..... dat valt niet mee. Ze zijn steeds veel te snel. Met het resultaat dat er steeds een streepje of een staartje op staat. Dan weer een vloer die leeg is want Kito en Kajira waren alweer gevlogen. Maar het is even gelukt toen Kito wat moe aan het worden was.....

Dus een filmpje...

Ik hoop dat u het leuk vind. Waar spelen jullie fretjes mee? Dat zou ik wel leuk vinden om te weten. Ik ben nu toch wel toe aan vervangen van speelgoed. Op de theedoek en de bal na dan.

02-04-2010

Tja, voor speelgoed he, wat je allemaal kunt verzinnen is eindeloos..... Dus maar eens een kruipdoor/sluipdoor gemaakt. Hoe wel heel simpel dus....

Men neme een grote stevige kartonnen doos, plakt deze dicht zoals we gewoon zijn met een doos. Gewoon met tape dus.

Men zoeken een passer of een rond voorwerp en tekenen daar mooie ronde cirkels op. Dan kunnen we deze met een scherp mesje uitsnijden. De circels heb ik op 12 cm gehouden om zo Kito er ook in te kunnen, anders past hij hier niet makkelijk door, maar het zou iets kleiner gekund hebben al is dit niet veel, dan moet hij zich erdoorheen wringen.

Het resutaat van het geheel. Nu maar eens kijken hoe de fretsels, Kito en Kajira dit gaan vinden. Volgens mij moet dit wel leuk zijn. Hoop ik toch..... En anders geprobeerd en heeft u weer een idee voor de fretsels....

Kito zit er gelijk in. De blik zegt al wel genoeg denk ik. Kajira snapt het nog niet helemaal. Maar dat komt nog wel denk ik. Kito ging helemaal uit zijn dak, zeker toen ik zijn balletje in de doos stopte. Is er wel een half uur mee zoet geweest. Toen werd hij moe.....

Ik hoop jullie hiermee nog een leuk idee hebben en mij die ook eens laten weten.

Dan nog even een klein puntje.

Een week geleden waren de fretten snoepjes op. Dat waren van die hartjes, zijn ze dol op.

Dus de winkel in gegaan om nieuwe te halen, maar helaas ook op. Andere winkel tja.... Dus ook mijn vrouw onderweg, helemaal niets, bestellen dus. Maar ja, dan hebben ze niets. Ach dan maar iets anders gekocht, duurder groter, moet wel lekkerder zijn toch?

He, he, he, nee dusss......

Het gaat dus om den deeezzz....

Om maar gewoon te schrijven, ze vinden het niet te hachellen. Tja wat dan... Maar wachten op de juiste.... Hartjes snoepjes, zijn dus besteld.

Nu maar eens iemand vinden die deze wel aan de fretjes kan geven.

05-04-2010

Gisteren weer even een kort stukje gefilmd. Een paar dagen geleden had ik een envelope op de grond liggen. Deze hebben ze dus mooi ingenomen en na een 5 minuten in de klauwtjes van Kito en Kajira is er niets meer mee te beginnen. Ach ja. Ze hebben er nu toch al een aardige tijd lol mee.

Zie hieronder.

Met vriendelijke groet,
Rik Verhagen,
aka Modelengeneer/skunk

Kito en Kajira

Eindelijk na zoveel jaren Fretjes. Wel weer Fretjes, ik had er 1 vroeger. Dat was Skunk, helaas geen plaatjes maar van haar. Maar het was een wildkleurtje van het onbekende soort zullen we maar zeggen. Eens in de dierenwinkel gekocht in een doosje mee naar huis genomen met de trein. Gewapend met een groen boekje de fret als huisdier. Tja.... Een kooi had ik gebouwd van hout en kippengaas in de kamer neergezet en dat zou het verblijf zijn. Ze heeft er welgeteld 2 dagen in gezeten. Ze kon deze zelf open maken dus weg kooi. De fret liep gewoon los en sliep in een kussen. Toen was er nog niet zo erg veel bekend maar voor mij was dit het perfecte huisdier. Een adhd bal die door de kamer heen stuitert.

Nu na veel jaren weer een fretje. Ik heb dan ook veel gezocht naar fretjes. Wilde een pup maar ja.... na een zoektocht bij een website terecht gekomen waar ik dan een mailtje aan waagde. Een zeer leuk antwoord gekregen. Na een tijdje heen en weer gemaild te hebben en dan ook weer een tijdje radiostilte weer de mail opgepakt voor hulp. Na weer een kleine wisseling van mail komt er ineens een goed idee. Een kerst actie vanuit de opvang voor fretjes. Dus de stoute schoenen aangetrokken. Man o man. Wat een keuze. Via de tekst daar een keuze gemaakt en na een twee dagen maar eens gaan kijken en kennis maken om te zien of het klikt. En ja hoor. Dit zijn ze. Kito en Kajira. Een leuk stel.

Dus eerst maar even voorstellen.

Boven het wildkleurige dame, Kajira, ze is nu iets ouder dan een half jaar. Onder Kito de champange kleurig man is nu net wat ouder dan twee jaar. Zoals we hier goed kunnen zien zijn ze sterk vermagerd. Deze foto´s zag ik staan op de site die stichting de Fret. Deze stichting heeft een actie met kerst opgezet en daar vandaan is deze foto. Er stond bij geschreven dat deze door omstandigheden sterk verwaarloosd zijn. Hun gewicht is toch redelijk verdubbeld nu en het zijn echte stevige fretten geworden.

Even voor de goede orde. Toen de Frettenopvang hun gekregen heeft was het gewicht toch echt veel te laag. Kito woog bij binnenkomst. 715 gram. Ach denk je dan dat valt wel mee. Tja niet als ik nu zeg dat ik er 1460 gram weeg ik ben wel een ram zullen we maar zeggen. Ik wil hier graag Betje en de vrijwilligers heel hartelijk voor danken. Ik voel mij nu lekker in mijn vel.

En Kajira woog bij binnenkomst 300 gram. Nu weeg ik 665 gram en zit lekker in mijn vacht, en dit alles in 1 maand tijd dat ik in de opvang heb gezeten. Ook heb ik een zeer goede conditie kunnen krijgen nu en kan ik lekker spelen, rennen en vliegen, bedankt Betje en vrijwilligers.

Willen jullie ook een fretje uit de opvang? klik hier of op de afbeelding. Wij hebben het hier toch zo fijn gehad.

Het wennen is nog best moeilijk voor ze. Ze zijn in een druk huishouden met kinderen terecht gekomen. Dat is natuurlijk wel heel erg leuk, maar o zo vermoeiend voor ze. Kajira en Kito hebben dus ook al de vrijheid mogen zien en vrij mogen rond rennen. En dat is best spannend voor ze. Kajira haar staart is dan ook net een kerstboom zo dik. En Kito snuffelt en wil alleen maar verkennen. Hij blijft overal erg rustig onder en wil alles maar eens op zijn gemak eens bekijken. Kajira uit zich als een heuse stuiterbal. Ze vliegt van het ene deel van de kamer naar het andere toe en het houd maar niet op. Lekker toch die vrijheid en de ruimte om te spelen rennen en stuiteren.

De eerste ochtend dat wij beneden kwamen bleek het voerbakje gelijk helemaal leeg gegeten te zijn, dit was toch helemaal vol gisteren avond. Kito heeft honger en laat dit dat ook gelijk zien. Kijkt mijn vrouw aan en loopt weer naar het bakje. Dit herhaald zich een paar keer. En Kito krijgt dus ook eten. Kajira word snel wakker en rent ook naar het bakje. Na het eten, mogen ze even spelen. Zo is er een yoga mat opgerold neergelegd en dat is natuurlijk wel heel erg leuk speelgoed. In en uit lopen voor Kito. Hij blijft er maar in en uit rennen. Kajira is maar met 1 ding bezig. Stuiteren. Als ze eenmaal klaar zijn met spelen na een uurtje is de pap echt helemaal op. Wat opvalt is dat ze direct gaan eten. Dat spelen en rennen maakt toch wel hongerig. Natuurlijk ook daar weer een foto van. En dankzij de fretten opvang met de zorg van Betje en haar vrijwilligers zien ze er nu dus zo uit. Wat een verschil he.

Wij liggen hier lekker te slapen in ons hangmatje. Wij hebben nu lekker extra grote matjes zodat wij lekker samen kunnen slapen in één matje. En ook is de kooi echt lekker ruim. We hebben een ferret Nation kooi met een verdieping gekregen. Wel ver lopen naar de bak hoor.... Zeker als je moe bent en nog een beetje slaapwandeld.

Na de tweede dag begint kito ook eens te spelen, moeizaam maar het begin is er. Voorzichtig mokt hij nog eens, schrikt van zichzelf en wil de kooi weer in.


Eerste poging met mokken en spelen. De rol kast die er staat is natuurlijk een heel leuk object om omheen te hollen en elkaar fijn achterna te zitten. We zien alleen wel dat Kito erg snel moe is. Zou hij wel een beetje conditie hebben? Kajira heeft dat wel?

Dus dan laten we hem maar weer even de kooi in. Eten is het enige wat hij dan ziet. Na het eten maar weer even de kooi uitgehaald en ook Kito blijft nu rustig en waagt zijn 2e poging om eens wat te stuiteren maar ook nu weer snel weer rustig. Kajira vind dit leuk. Omdat Kito de yoga mat zo leuk vind deze ook nu weer neergelegd. Heet lijkt wel op een tunnel, maar Kito word er nu ineens helemaal wild in. Blijft maar rennen, opeens is het stil. En dan lijkt het wel of er een enorme papier versnipperaar bezig is. Fretten knagen niet maar Kito vind het erg fijn om rubber aan stukken te schuren.


Nu hebben we Kito en Kajira 5 dagen. De tussenstand is dat ze goed eten en ook in de kooi inmiddels zindelijk zijn. Er word nu alleen maar in de bak de behoefte gedaan, dat scheelt heel veel schoonmaak tijd. Mijn mening is dat ze alle hoekjes voorzien hebben van een eigen geurtje en daardoor hun eigen terratorium hebben afgebakend. Ook zien we Kajira nu beginnen met bijten. Ze is een vrolijke pup die nog niet begrijpt dat het pijn doet als ze bijt. Gelukkig alleen maar met het spelen. Ze vliegt er gewoon vol in. Ze krijgt wel straf, een time out of een harde; ¨Dat doet zeer¨. Ze laat inmiddels dan ook al redelijk los. Fijn. Volgens mijn eigen idee dus een vooruitgang voor beide.

Nu de vandaag wil Kajira zich ook eens van haar sterke kan laten zien. En wil dan ook wel graag laten zien hoe sterk zij is geworden. Eigenlijk mag het niet, maar voor deze ene keer om op de foto te gaan mocht ze toch even haar tanden laten zien.


Zie je, ik kan gewoon hangen zonder te vallen. :-) Ik laat alleen mijn staartje dan lekker dik worden en fijn draaien. Wedden dat ik langer kan vasthouden dat dat mijn bazin haar voet omhoog kan houden.

Ook zal ik proberen een stukje bij te houden over het onderhoud en opvoeding. Dit zal niet gemakkelijk zijn. Ook ik moet natuurlijk nog veel bijleren. Het is toch wel lang geleden en alle fretjes zijn qua karakter anders. Dus hebben een eigen opvoeding nodig.


Na een tijdje weer rustig aan gedaan te hebben is Kajira minder gaan bijten en hapt alleen nog. Soms heel soms wil ze nog wel eens te hard bijten. Slapen blijven ze in de hangmatjes doen en ook nog altijd samen in één matje. Dus voor het eigen gemak maar één matje in de kooi laten hangen. Dat scheelt weer was.

Nu zo ongeveer twee weken later.

Ook even wat geprobeerd. Ze hebben vlees gekregen. Kippenpootjes. Naturel zonder kruiden dus. Leuk om te zien, Kajira lust het niet. Na een keer een likje en een vies gezicht loopt ze er in een boog omheen. Kito daarintegen heeft alle twee opgegeten, met bot en al. Helemaal weg.


Eeste boutje was erg lekker, nu nr twee......



Ben ik even blij dat dit mijn vingers niet zijn. Wel grappig om te zien dat hij zich steeds vast bijt in het stuk vlees. Met de poot rukt hij de kippenpoot weer los om zo weer verder te kunnen kraken.

De grote fout die ik hier toch wel heb gemaakt is ze eerst dit te laten eten, om daarna lekker in de kamer te laten spelen. Drie maal raden, Kito heeft geen zin meer en loopt steeds terug in de kooi. Gaat in zijn matje liggen met een dikke buik. En heeft alleen de energie nog maar om zijn pootjes af te likken en laat zich gewoon achter over zakken. Dat is ook niet leuk, Kito wil niet mee spelen. Kajira stuitert dan inmiddels door de kamer heen en heeft nergens last van.

Verder heb ik ze nog niet gemeten. Zijn ze nog te druk voor. Maar het gevoel laat mij raden dat ze beide zwaarder geworden zijn. Ook de vacht word steeds dikker. Bij Kito is vooral de kraag veel voller geworden, hij word ook steeds zachter.

04-01-2010




Even een filmpje van Kito en Kajira. Een beetje donker maar ja. Wat wil je met een mobiele telefoon gefilmd in schemertijd. Dus echt veel licht was er ook niet. Maar goed om te zien dat ze toch wel aardig beginnen te spelen. Kito word wat losser en wil zo hier en daar toch wel een beetje stoeien met Kajira.
Wil je het fimpje gewoon op Youtube zien, klik hier.


Vanavond maar eens proberen te wegen, maar ook nu is het niet gelukt. Ik heb ze op de keuken weegschaal gezet maar helaas zelfs met een hapje vinden ze het toch te spannend. Morgen nog eens proberen. We houden het rustig aan voor ze, ze moeten immers nog wennen.

05-01-2010

Eindelijk gelukt, Kajira en Kito zijn gewogen, ze bleven ineens zelf in de schaal liggen. Ik heb natuurlijk wel de keuken weegschaal eerst op nul gezet nadat ik de schaal er op had gezet. Dan Eerst Kito, hij had al gespeeld en was al een beetje moe. Daarna Kajira. Karira was moeilijker maar toch ook gelukt. Dus ik heb de uitslag. Kajira 755 en woog toen ik haar kreeg volgens paspoort 565 en Kito 1815 en zoals Kajira toen hij bij ons kwam 1340

Even wat leuks. Kajira en Kito krijgen voor het eerst een eitje. Een geroerd eitje. Beide zijn ze tevreden aan het slobberen. Maar nadat Kajira genoeg heeft en weer verder gaat met het spelen vind Kito dat hij ook maar eens wat over moet laten voor de volgende keer. Dus gaat aan de haal met het bakje. Advies dus, geen wedgewood te nemen dat is echt te licht.

Zoals goed te zien, zit er nu bijna geen ei meer in. Helaas is niet alles opgegeten door ze.


Maar toch stug het bakje weer in de bek en onder de kast verstoppen. Je weet nooit altijd wat over houden voor later he.


He, he, he, daar is het gebleven, Tja, als je een bakje scheef houd, loopt alles er uit he. Dus na het bakje verstopt te hebben is er nog even samen opgeruimd. De rest mocht de baas doen.

15-01-2010

Tja.... elke week eens een update, dat blijkt best lastig te zijn. Ik besteed mijn tijd natuurlijk graag ook aan iets anders dan aan mijn dagboek/weekboek hier. Spelen met de fretten is natuurlijk altijd erg leuk dus nu na twee weken eens een nieuwe update.

Karjia vind het nog steeds moeilijk om echt te wennen. Ze is daardoor nog steeds wat bijterig. Ook haar staart is gewoon nog altijd dik. Wij zeggen dat ze dan weer de kerstboom op de kont heeft zitten.
Als ik haar gewoon uit de kooi haal en op de hand zet is ze na het wakker maken altijd even lui, dan kan ze toch altijd even voor 3 minuten bij mij blijven zitten maar ohhhhhh jeeee als ze wakker word. Dan mag natuurlijk ook wel lekker door het huis heen sporten. Schoenen of sloffen aan. Tenen vind ze super lekker en ook in je broek klimmen. Lijkt wel alsof ze aan het oefenen is voor eekhoorn. Ze komt echt hoog.
Als ze dan een halfuurtje rond heeft gesprongen word de staart uit eindelijk dunner en is ze ook wat rustiger. Dan wil ze nog wel niet bij je komen om even te luieren, dat laat ze dan wel aan Kito over. Hij vind dat lekker om gewoon even op schoot zichzelf te wassen en even een tukkie te doen. Maar dan daarna wel weer spelen.
Het gewicht is nu nog steeds het zelfde. Blijkbaar zitten ze nu beide op hun gewich. Eten en drinken doen ze goed.

De vacht van beide is erg dik aan het worden Vooral Kito, hij lijkt wel een plumeau. En ook nog eens lekker zacht. Een heuse winter vacht. Kortom gaat goed met ze tot dusver. En ook geen echten bijzonderheden.

Al moet ik zeggen, geen bijzonderheden, nou een kleine bijzonderheid dan.....

Ik dacht vroeger altijd waar komt de naam vuilnisbakken ras nu vandaan. Kajira heeft geen echt ras mee gekregen, maar stam uit een freteerderslijn. Ik heb zelf geen idee hoe ik dit moet zien en dus heeft ze geen stamboom. Niet erg voor mij een zeer leuke fret maar ze geeft mij wel het antwoord op de vraag vanwaar de naam vuilnisbakken ras..... Jawel zij is dus een echte zullen we maar zeggen.


Zie je.... Als deze ook maar een seconde open staat zit ze er in. Hoe ze het doet, doet ze het. Maar ze zit er in. Een echte vuilnisbakkenras dus. Bij deze gecertificeerd.


En Pascha, dank voor je reactie. Daar ben ik natuurlijk erg blij mee. Zoals je ziet heeft Kito het erg naar zijn zin en Kajira moet gewoon nog even wennen, maar dat komt nog wel goed.

Het laatste nieuws, de dame en heer in kwestie mogen over twee weken nog weer even op reis. Hoe dat zal verlopen? Ik houd het natuurlijk wel even bij.

24-01-2010

Weer niet gelukt om per week een update te maken, maar ja....... we zijn er weer. Ze zijn nog niet op reis geweest, dus we hebben in die zin niets gemist. Wel is het dat er nog steeds voor vrijdag de afspraak gepland word. Lees maar aan het einde van deze update.

Zoals ik al eens eerder schreef, ligt Kito graag bij mij te slapen zo nu en dan. Dit gebeurt wel steeds regelmatiger. Mijn vrouw heeft er dan eens wat plaatjes van gemaakt.

Zoals je ziet ligt Kito lekker te slapen. Hier heeft hij al zeker een half uur liggen slapen. Maar het is toch niet de bedoeling dat hij alleen maar komt slapen als hij de kooi uit mag. Dus maken we hem maar eens wakker om zo lekker te kunnen ravotten.

Hij heeft niet echt zin, dus nog maar eens flink wakker maken, twee slaperige oogjes gaan je dan aankijken met de vraagtekens moet dit nu echt??

Okee dan, laat ik eerst maar eens heel eng doen. Misschien zijn ze wel bang dan. Gaaaaaappppppppp..... Nu alleen de brul nog, maar dat lukt niet gelukkig.

Ook Kajira heeft zo haar dingen die ze echt super vind (boommarter spelen). En waar ze nog eens heel erg haar best voor doet. Al wil ze nog wel eens missen. Het klimmen in mijn klus/hobby-broek. Zo'n jogging broek maar dan een oude. Kijk maar eens.

Ik houd wel mijn handen in de buurt, als ze valt is dit wat mijn betreft echt te hoog. Maar ze komt echt helemaal tot aan mijn schouder. Tenminste......

Als ze niet onder de trui klimt en je haar dan daar weer van ondervandaan moet zien te vissen. Want daar is het toch veel leuker. Je weet nooit wat je daar vind toch.....

Dus proberen we het opnieuw.... En deze keer lukt het wel.

31-01-2010

Jawel, ze hebben een barre tocht naar de dieren arts gehad. Van Tiel helemaal naar Waalwijk, is toch zo'n drie kwartier rijden, dus in de caddy. Ze houden zich daar toch erg rustig in en gaan lekker liggen slapen. Eenmaal bij de dieren arts aangekomen heeft Ilse zich ontvermt over de fretjes. Ze gaat er zo makkelijk mee om. Even een vlugge controlle en ingeboekt ging ik na een kort afscheid weer naar mijn werk. Echt heel erg leuk vonden ze het niet volgens mij.

Het gebouw van de dieren arts. Mooi en zeer verzorgd. Ook binnen word je vriendelijk ontvangen door de mensen aan de balie.

Een maal op mijn werk aangekomen en weer vol aan de gang, krijg ik een emailtje van thuis. Ilse heeft gebeld. Ze heeft gebeld met de opvang vanwege het implantaat van Kito. DIe is nog anderhalf jaar goed. En doordat deze zijn werk goed doet is het moeilijker om de castratie te doen. De balletjes zijn dan gewoon te klein. Na wat heen en weer bellen en mailen is het advies gewoon dat zij de specialisten zijn en dus zal Kito later geholpen worden. Kajira heeft de operatie wel ondergaan. En die is zeer spoedig verlopen. Ik kon ze door mijn avond dienst niet dezelfde dag ophalen en moesten daarom overnachten.

Dus de volgende dag weer terug. Eindelijk de fretjes ophalen, het is wel rustig in huis zonder deze bengels in huis moet ik zeggen. Zelfs mijn vrouw vond het maar niets, ze is toch sneller gehecht aan deze kleine bengels dan ze dacht. Toen ik ze ging ophalen mochten de kleine kids ook mee. Eenmaal daar aangekomen werden ze door een vriendelijke dame opgehaald en terug gegeven aan ons in hun eigen cady. Toen de deksel openging wilde ze er beide gelijk uit. Eenmaal Kito uit de cady gehaald en deze aan een van mijn dochters overgezet te hebben gelijk even naar Kajira haar hechtingen gekeken. Tjonge wat een klein wondje. Hulde aan de dieren arts die haar geopereerd heeft. Daarbij moet ik aangeven de prijs viel ook nog mee. Ze hebben zelfs een gasnarcose daar. Dus heel vriendelijk voor je beestjes.

Eenmaal betaald en natuurlijk nog wat waltham mee genomen de bengels weer mee naar huis. Ze mogen nog niet lekker spelen eerst even rustig aan vanweg de wond. Die moet natuurlijk wel goed genezen. Dus gaan ze direct de kooi weer in. Kajira rent als een dolle door de kooi heen en gaat eerst weer eens goed eten. Nu de volgende dag eet ze nog steeds heel erg veel. Dit terwijl ze bij de dierenarts ook goed gevoederd zijn en zelfs waltham hebben gekregen. Nu de volgende dag willen ze nog steeds de kooi uit. Dit geeft best wat stres. Dus zal ik vanavond maar eens kijken of ze zich rustig kan houden met buiten het hok spelen. Dit is natuurlijk ook weer in overleg gegaan. Best wel moeilijk moet ik zeggen.

Een maal thuis aangekomen na flink onderzoek en gegeten hebben vallen ze na uurtje in slaap. Kajira ligt altijd op haar rug te slapen en dus kan ik haar mooi even op de foto zetten, mooi he die kleine wond van de operatie. Dit was vroeger wel anders. Dan was het net een openhart operatie.

03-02-2010

We zijn nu 4 dagen verder. Kajira mag eigenlijk nog niet echt spelen. Ze mag ook niet al te lang uit de kooi. Daardoor kan ik maar even met ze spelen, gewoon in de handen. Kito tja.... die kan ik dan ook niet echt uit de kooi halen. Dat zou dan wel heel zielig zijn, mag hij spelen en Kajira niet. Toch met het schoonmaken van de kooi zal ik ze toch even vrij laten rondlopen. Ik let dan wel heel erg op dat er niet te druk gespeeld wordt door de dame in kwestie, maar Kito heeft het spelen nu ook goed door en wil dat vaak ook graag laten zien. Des te drukker dus voor Kajira en ze gaat natuurlijk ook geweldig mee doen.

Maar goed. Ook een foto van de wond zo na 4 dagen.

Nee dit is geen foto die slechts is gedraaid, maar ik heb nu eenmaal twee fretjes die bijna altijd zo liggen te slapen. Als ze liggen te dromen op deze manier kun je een kanon afschieten. Je zou toch zelf gewoon zo lekker kunnen liggen slapen. Tjonge wat maakt dit mij jaloers.

Dan heb ik ook even een close up gemaakt. Hier is nu heel goed te zien dat ze echt is opengemaakt. Maar wat mij opvalt is dat er helemaal geen blauwe plekken rondom de hechting zitten. Niet eens een echte verkleuring. Ik blijf dit knap vinden.

Volgende week dinsdag mag ze terug voor controlle. Dan zal ze weer helemaal naar Waalwijk mogen. Ook Kito mag dan even mee. Zo blijven ze lekker bij elkaar.

09-02-2010

Vandaag de bewuste dnsdag. Ze zijn vandaag dus ook weer op grote reis geweest naar Waalwijk voor controlle. Even een linkje van de dieren kliniek. Gewoon even klikken op het plaatje.

Kitto mocht ook mee, al is dit dan wel voor spek en bonen, maar zeker ook voor ondersteuning van Kajira. En zo kon de dierenarts hem ook nog even knuffelen.

Gelukkig alles goed. De wond van Kajira is goed genezen. Ilse heeft haar goed bevoeld, gecontroleer enz. (bevoeld? Raar woord eigenlijk) Ook daarna alles goed bevonden, gelukkig maar.

Dan ook nog wat tuigjes gepast. Deze tuigjes het ik van de webwinkel van Ilse. Ze heeft deze in de praktijk even gepast en voor Kito en Kajira een goede maat gevonden. Ilse nog hartelijk dank voor goede en snelle afhandeling.

Voor haar winkel nog even een linkje. Ook hier even klikken op de afbeelding.

Even iets anders, alles gaat dus goed met ze, verder valt er natuurlijk niet echt te vermelden. Goed is goed toch? Ik heb een paar weken geleden in de dieren winkel iets gekocht voor ze wat ze erggggg...... lekker vinden. Kijk zelf.

Wat dit is. Nee geen opgedroogde poep. Maar een worstje. Ze mogen er hier 3 van in de week ongeveer. Nu krijgen ze een halve per keer, dus twee keer of meer in de week genieten. Goed om te knagen en dus goed voor de tandjes...

Komt in een doosje met een heleboel worstjes. We hebben er ongeveer twee maanden over gedaan.

Ook deze zijn bij de webshop van Ilse te koop maar waren op. Alleen waren ze op helaas. Jammer, voor de volgende bestelling dan maar.

De volgende keer weer meer. Bedankt voor het kijken.

Omdat het blog is verplaatst nu dan hieronder de reacties die ook handmatig zijn overgezet. :) 

9/1/2010 - toppie

Posted by Anonymous (IP Not Logged)

hey Rik, Zal me ff voorstellen ik ben Hanneke en 1 van de vrijwilligers bij de frettenstichting.Ik heb je 2 fretjes gezien toen ze bij ons binnen kwamen zwaar verwaarloosd,ik stond met de tranen in mijn ogen en veel boosheid.Maar helemaal toppie om te zien hoe ze nu zijn. Hoop dat ze alle ellende vergeten,zoals dat het er nu uit ziet moet dat lukken. Heel veel geluk en veel plezier van en met je fretjes... Groetjes Hanneke op het forum ben ik Pascha

14/3/2010 - gewoon 'n tip

Posted by Pascha (84.26.52.120)

wat wij hier doen met onze fretjes is ze regelmatig te wegen,en dat via exel op de pc bij te houden.zo kan je zien of ze misschien afvallen of juist goed op gewicht blijven.aan het gewicht kan je nl zien of het lekker gaat met de fret,en wat fretten pasta of 'n likje roomboter op de schaal waarin je ze weegt werkt toppie zo zitten ze tenminste heel ff stil.